سلام
یعنی اون عکسی که دیروز سر گل اول ژاپن ثبت شد وضعیت الآن مملکت ما تو همه عرصه هاست
وقتی کسی میلاد محمدی (دلواپس) رو جدی نگرفت. تنها کسی که پستش رو ول نکرد و حواسش بود و میگفت بازی رو ول نکنین.
پ.ن1: فوتبال تنها دلخوشی ملت بود که اون هم تموم شد. یه سری ها بودن که میگفتن ملت باید شاید باشند. ولی نمیدونستن که برای هرنوع شادی (حلال یا حرام، خوب یا بد) اول باید وضع اقتصادی خوب باشه. وضع اقتصادی که بد باشه همه چیز بده حتی اگه خوب به نظر بیاد.
پ.ن2: یه سری‌ها بودن که همیشه به طرف مقابلشون توهین کردند و اون‌ها رو آدم حساب نکردن و آخر سر هم همونی شد که دلواپسان می‌گفتند
پ.ن3: یه سری ها هستن که به خاطر عزت نفسشون از گوشت 100 هزار تومنی و ... میگذرن تا مبادا عزت نفسشون لطمه ببینه. اما یه سری ها هستن که گرونی اصلا براشون مفهومی نداره و همین که هست میگن برامون کافیه.
پ.ن4: یکم فکر کنیم ببینیم ژاپن چطوری ژاپن شده؟!؟! آیا واقعا تعطیلی قدرت نظامی انقدر میتونه تاثیر داشته باشه؟؟؟ آیا واقعا اگه کل تاسیسات نظامی ایران رو جمع کنیم و بتن بریزیم و تعطیل کنیم، خدا وکیلی میتونیم پیشرفته تر از پراید و پژو رو بسازیم؟؟ یا واقعا یه سری عوامل داخلی هستند که نمیخوان یا نمیزارن که ما پیشرفت کنیم و نظامی فقط بهانه است؟
پ.ن5: از بازی ایران و ژاپن خیلی درس‌ها میشه گرفت، البته اگر کمی #آگاه_باشیم و چشمامون رو خیلی از حقایق نبندیم
